Kościół
Stara Wiśniewka
Kościół pw. św. Marcina Biskupa
Historia
Kościół parafialny w Starej Wiśniewce wzniesiony został w 1647 r. z fundacji ówczesnego dziedzica – Zygmunta Grudzińskiego. Wg akt wizytacyjnych z 1653 r. świątynia nosiła wówczas wezwanie św. Anny. Stara Wiśniewka początkowo wchodziła w obręb parafii w Zakrzewie. Podczas potopu szwedzkiego kościół częściowo został zniszczony przez pożar. Odbudował go syn fundatora – Andrzej Karol Grudziński. W 1762 kościół został przebudowany przez nowego właściciela wsi – Aleksandra Działyńskiego, wtedy też miało miejsce poświecenie świątyni. Ponad zachodnią częścią nawy nadbudowana została wieża.
Architektura
W latach 1906-18 przeprowadzono remont budynku. Wg niektórych opracowań podczas tego remontu wyrównano wysokość prezbiterium i nawy, a cała świątynia została przykryta wspólnym dachem. Zachowane materiały ikonograficzne pokazują jednak, iż nastąpiło to później, po roku 1930. Wkrótce po zakończeniu drugiej wojny światowej po pn. stronie prezbiterium dobudowano zakrystię (nieco mniejsza przybudówka w tym miejscu istniała już na początku XX w., co potwierdza pocztówka z 1906 r.). Parafia Stara Wiśniewka została erygowana 25 stycznia 1968 r.
Kościół jest interesującym przykładem siedemnastowiecznego sakralnego budownictwa drewnianego, jednym z najcenniejszych zabytków Ziemi Złotowskiej. Należy do nielicznych zachowanych w północnej Wielkopolsce obiektów o konstrukcji drewnianej (częściowo sumikowo-łątkowej, częściowo zrębowej). W jego wnętrzu zachowały się elementy wyposażenia z XVII i XVIII w. W ołtarzu głównym umieszczono osiemnastowieczny obraz św. Marcina Biskupa. W pobliżu kościoła wznosi się drewniana dzwonnica z XVII w.
